Co można jeść po wyrwaniu zęba?

Usunięcie zęba wiąże się zawsze ze znacznym uszkodzeniem tkani kostnej i błon śluzowych. W miejscu ekstrakcji powstaje rana, w której z czasem formuje się skrzep i tworzy tzw. ziarnina, czyli nowa, świeża tkanka, która później przekształca się w tkankę łączną. Taka regeneracja wymaga czasu i odpowiednich warunków, które zapewnia właściwa pielęgnacja zębodołu. Z tego też względu lekarze zalecają utrzymywanie starannej higieny jamy ustnej i przestrzeganie odpowiedniej diety po zabiegu – w ten sposób możemy zadbać o prawidłowe gojenie się rany po usuniętym zębie.

Co można, a czego nie należy jeść po ekstrakcji zęba?

Bezpośrednio po zabiegu ekstrakcji zęba należy całkowicie wstrzymać się od spożywania pokarmów. Wtedy rana poekstrakcyjna jest najbardziej wrażliwa i podatna na zakażenia, dlatego nie powinny na nią oddziaływać żadne bodźce, niewskazane jest też narażanie jej na działanie szkodliwych bakterii dostarczanych do jamy ustnej wraz z jedzeniem. Dopiero po dwóch godzinach od usunięcia zęba pacjent może spożyć pierwszy posiłek, pamiętając jednak, że dopuszczalne w jego stanie są wyłącznie produkty płynne, czyli potrawy niewymagające żucia i gryzienia. Najlepiej sięgać po różnego rodzaju zupy kremy, uważając, by nie były zbyt gorące (wysoka temperatura utrudnia tworzenie się skrzepu w zębodole) i zbyt ostre (pikantne jedzenie podrażnia gojącą się ranę). Dobrym wyborem będą też jogurty, galaretki, kisiele, owocowe koktajle i zblendowane do postaci purée warzywa. Tak powinna wyglądać nasza dieta przez pierwsze dwa dni po wyrwaniu zęba. Potem można zacząć ją powoli rozszerzać o owsianki, makarony, ziemniaki i gotowane mięso, stopniowo wracając do normalnego jadłospisu. Warto dodać, że w czasie rekonwalescencji po wyrwaniu zęba zalecane jest także jedzenie lodów, ponieważ działają one jak zimny okład, całkiem skutecznie minimalizując obrzęk i ból w miejscu ekstrakcji.

Co można pić po ekstrakcji zęba, a czego lepiej unikać?

Picie, podobnie jak jedzenie, jest niedozwolone przez pierwsze dwie godziny po zabiegu usunięcia zęba. Po tym czasie zaleca się spożywać dużo płynów, by nie dopuścić do odwodnienia organizmu, trzeba jednak ostrożnie je wybierać, ponieważ nie wszystkie płyny mają pozytywny bądź neutralny wpływ na gojącą się ranę. Przykładowo alkohol może podrażniać błonę śluzową jamy ustnej i utrudniać krzepnięcie krwi, a co za tym idzie, zakłócać proces powstawania skrzepu, nie wspominając o tym, że zaburza działanie leków przeciwbólowych, których przyjmowanie bywa konieczne po ekstrakcji zęba. Kawa również nie jest wskazana w pierwszych dniach po zabiegu – jej gorąca temperatura i zawarta w niej kofeina podnosząca ciśnienie krwi mogą przyczynić się do wzmożonego krwawienia i wypłukania skrzepu z zębodołu. Ponadto na kilka dni po wyrwaniu zęba należy zrezygnować też z napojów gazowanych: coli, oranżady, wody itp. Pacjent po ekstrakcji musi uważać także na to, w jaki sposób spożywa płyny, nie wolno ich bowiem pić przez słomkę. Ssanie, z jakim wiąże się picie przez słomkę, wytwarza ciśnienie, które może z łatwością oderwać skrzep i wywołać krwawienie z rany.

Dlaczego dieta po zabiegu usunięcia zęba jest tak ważna?

Właściwa pielęgnacja miejsca po ekstrakcji zęba ma kluczowe znaczenie dla jego regeneracji, ponieważ przyspiesza proces gojenia się rany i pozwala uniknąć powikłań takich jak suchy zębodół, objawiający się silnym bólem i halitozą, czy zakażenie bakteryjne, skutkujące równie silnym bólem, a także długotrwałym krwawieniem i wysiękiem ropnym. Niektóre z powikłań będących bezpośrednią konsekwencją niestosowania się do lekarskich zaleceń dotyczących diety są bardzo groźne dla zdrowia, inne mogą prowadzić do groźnych komplikacji. W dodatku wszystkie wiążą się z ogromnym cierpieniem. Dlatego lekarze kładą tak duży nacisk na zalecenia pozabiegowe, dokładnie je objaśniają i nalegają, by pacjent bezwzględnie się do nich stosował. Zróbmy więc sobie przysługę i posłuchajmy lekarskiej rady – to nam oszczędzi wiele bólu i innych przykrych doświadczeń.