Leczenie ortodontyczne kojarzy się zazwyczaj z długotrwałym, a często także uciążliwym procesem i koniecznością założenia aparatu korekcyjnego. Wprawdzie współczesne aparaty ortodontyczne są zarówno komfortowe, jak i estetyczne, istnieje jednak rozwiązanie dla osób, które nie chcą ich nosić, a pragną mieć piękne proste zęby.
Invisalign - czym jest?
Invisalign prostujący zęby to komplet przezroczystych, wymiennych płytek, które wykonywane są na zamówienie i powstają indywidualnie dla każdego Pacjenta. Każdy aligner wymienia się co dwa tygodnie, tak aby zęby stopniowo przesuwały się we właściwe miejsce. Alignery są niewidoczne dla innych, ponieważ nie zawierają żadnych metalowych elementów – zamków i drutów.
Za pomocą Invisalign możemy wyleczyć:
System Invisalign nie nakłada na pacjentów żadnych ograniczeń. Można jeść, na co przyjdzie ochota, a zdejmowane płytki dają możliwość utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej. W razie potrzeby – ślub, ważne spotkanie, wystąpienie publiczne – dla pełnego komforu alignery można na jakiś czas zdjąć. Pacjent podczas leczenia może zachować swój dotychczasowy styl życia.
Cały przebieg leczenia jest przygotowywany komputerowo przez certyfikowanego lekarza, który opracowuje szczegółowo jego plan. Dzięki wirtualnemu, trójwymiarowemu planowi leczenia (ClinCheck) Pacjent może zobaczyć symulację efektu końcowego, czyli swój uśmiech po zakończeniu terapii. Dodatkowo, dzięki temu, że oprogramowanie ClinCheck prezentuje sekwencję ruchów zębów, które następują w trakcie leczenia, Pacjent może monitorować zmiany wyglądu zębów na każdym etapie leczenia. Alignery można również wykorzystać aby upiększyć swój uśmiech, wybielając zęby podczas leczenia ortodontycznego.
Invisalign to metoda leczenia różnych wad zgryzu. Niezależnie od konkretnego problemu, wynikiem każdego procesu leczenia jest nowy, piękniejszy uśmiech, który zachowujemy na całe życie. Aby sprawdzić, czy leczenie metodą Invisalign odpowiada Twoim potrzebom, niezbędna jest wizyta u ortodonty.
Czas trwania całego leczenia zależy od stopnia złożoności wady zgryzu, ale jest porównywalny do okresu leczenia tradycyjnymi aparatami ortodontycznymi . Leczenie ortodontyczne jest precyzyjnie zaplanowane. Pacjent przed leczeniem dokładnie wie ile płytek będzie nosił i ile czasu będzie trwało jego leczenie. Zwykle leczenie trwa od 9 do 18 miesięcy. Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać w trakcie konsultacji.
INVISALIGN to metoda zaprojektowana pod Twój styl życia
Fluor to gaz odkryty w 1883 roku, który ma zbawienny wpływ na ograniczenie intensywności próchnicy. Zabiegi stomatologiczne wykorzystujące związki fluoru nazywamy fluoryzacją. Wyróżniamy fluoryzację endogenną oraz egzogenną.
Lakiery fluorkowe – mają długotrwałe działanie na szkliwo ponieważ utrzymują się na zębach od kilku godz. do kilku dni. Są łatwe w stosowaniu, dzięki czemu nie zniechęcają dziecka do wizyt. Preparaty nowej generacji nie wymagają utrzymania suchości pola zabiegowego (co jest bardzo trudne u dziecka). Lakiery zwykle stosujemy 2 razy w roku (co 6 m-cy) a u dzieci z wysokim ryzykiem próchnicy 4 razy w roku (co 3 m-ce)"
Pianki fluorkowe – ciekawa propozycja dla dzieci niecierpliwych. Produkt, zwykle o przyjemnym zapachu, aplikowany jest na specjalnych łyżkach a potem umieszczany w buzi dziecka na ok. 4 minuty. Rozwiązanie to polecane jest pacjentom powyżej 6 r.ż.
Stare powiedzenie, że wszystko w nadmiarze szkodzi sprawdza się i w tym przypadku. Zbyt duże dawki fluoru wcale nie ochronią naszych dzieci przed próchnica, przyczynią się do powstania plamistości szkliwa czyli tzw. fluorozy. Zanim zaczniemy wprowadzać działania profilaktyczne lepiej wcześniej porozmawiać ze stomatologiem o metodzie skutecznej i potrzebnej w przypadku naszego dziecka, aby profilaktyka rzeczywiście nią była.
Pacjent podczas znieczulenia ogólnego – które może trwać jednorazowo nawet do 6 godzin – poddawany jest kompleksowemu leczeniu obejmującemu nie tylko leczenie chirurgiczne czy implantologiczne, ale również leczenie zachowawcze, endodontyczne czy protetyczne.
Zabieg taki wbrew wielu opiniom jest zabiegiem bardzo bezpiecznym o ile przeprowadzany jest w placówce dysponującej pełnym zapleczem anestezjologicznym.
Na zabiegi wykonywane w narkozie – decydują się głównie osoby wykazujące objawy typowej dentofobii – panicznego, niemożliwego do opanowania strachu przed leczeniem zębów. Ale nie tylko. To czasami wręcz jedyna możliwość na leczenie stomatologiczne dla osób upośledzonych lub borykających się z określonymi chorobami. Poza schorzeniami, które uniemożliwiają podanie narkozy, zabieg jest bezpieczny i może być przeprowadzony zarówno u osób dorosłych, jak i dla dzieci.
Narkoza zwykle kojarzy się nam z poważnym zabiegiem i salą operacyjną. Oczywiście jest w tym wiele prawdy, bo rzeczywiście jego przeprowadzenie wymaga spełnienia rygorystycznych i konkretnych warunków zarówno jeśli chodzi o wyposażenie sali, sprzęt i kompetencje personelu.
W zabiegu w znieczuleniu ogólnym biorą udział dwa zespoły – stomatologiczny i anestezjologiczny. Oprócz lekarzy – dentysty i anestezjologa, na sali obecne są też pomoce – asysta stomatologiczna i wykwalifikowana pielęgniarka anestezjologiczna towarzysząca przy znieczuleniu ogólnym.
Przed przystąpieniem do właściwego leczenia, z pacjentem lub jego prawnym opiekunem w przypadku dzieci lub osób, z którymi jest utrudniony kontakt, rozmawia anestezjolog, który kwalifikuje do zabiegu. Lekarz szczegółowo pyta o schorzenia, poznaje historię chorób oraz występowanie innych przypadłości, które mogą być ewentualnym przeciwwskazaniem – np. stwierdzone w wyniku testów uczulenia.
W trakcie jednej, trwającej nawet do kilku godzin wizyty – pacjent ma wyleczone kompleksowo wszystkie ubytki, a przez cały czas nie odczuwa bólu, stres zostaje zredukowany do minimum.
Dodatkową formą wsparcia stosowaną przez anestezjologów jest premedykacja, czyli farmakologiczne uspokojenie, stanowiące przygotowanie do wprowadzenia pacjenta w stan właściwego znieczulenia ogólnego.
Narkoza to w porównaniu do innych stosowanych form znieczulenia ogólnego metoda najbardziej zaawansowana, a zarazem najbardziej polecana w stomatologii.
Po zakończeniu zabiegu, pacjent musi pozostać pod opieką anestezjologa do czasu całkowitego ustąpienia skutków działania podanych środków. W zależności od organizmu i indywidualnych predyspozycji wybudzanie może trwać od kilkudziesięciu minut do kilku godzin.
Pacjent już 2 godziny po zabiegu odzyskuje pełną sprawność a przez 24h po zabiegu jest pod pełną kontrolą naszych specjalistów.
Leczenie w znieczuleniu ogólnym jest także rozwiązaniem w przypadku dzieci, które nie są w stanie spokojnie uczestniczyć w leczeniu tradycyjnym.
Przed znieczuleniem ogólnym:
Po znieczuleniu ogólnym:
Kalkulacja kosztów leczenia jest sporządzana indywidualnie, w oparciu o konkretną sytuację i pacjenta. Wiele zależy od zakresu prac stomatologicznych, jakie należy przeprowadzić. Liczba i rodzaj ubytków wpływają zaś na ilość i rodzaj użytych materiałów stomatologicznych, a także na czas trwania samego zabiegu – który z kolei determinuje czas pracy zespołów lekarskich i ilość leków anestezjologicznych.
Anestezjolodzy w DeClinic mają za sobą kilka tysięcy znieczuleń stomatologicznych. Gwarantujemy wysoką jakość, bezpieczeństwo i profesjonalizm.
W DeClinic w Warszawie wykonujemy pod narkozą wszystkie zabiegi takie jak np. leczenie zachowawcze, ekstrakcje, leczenie kanałowe, implanty.
Zęby które najczęściej są lakowane to zęby trzonowe i przedtrzonowe. Architektura powierzchni żujących w/w zębów jest niezwykle bogata. Liczne zakamarki, przewężenia, nierówności i wąskie wejścia do bruzd które rozszerzają się butelkowato, sprzyjają zaleganiu resztek pokarmowych, będących świetną pożywką dla bakterii. O próchnicę wtedy nie trudno, zwłaszcza że w okresie kiedy pojawiają się pierwsze stałe trzonowce. Dziecko rozpoczyna swoja przygodę z zasadami prawidłowej higieny jamy ustnej.
Naukowcy długo szukali rozwiązania, aż w końcu wpadli na pomysł, aby te niesforne przestrzenie czymś wypełnić. Tym magicznym preparatem jest lak – zwykle płynny materiał, dający łatwo się rozprowadzić, niekiedy zawierający fluor, koloru białego lub bezbarwny, aby można było łatwiej kontrolować przestrzeń pod lakiem.
Ząb do lakowania musi być odpowiednio przygotowany, mianowicie odizolowany od śliny, oczyszczony oraz wytrawiony specjalnym kwasem ortofosforowym. Oczywiście nie każda bruzda może być zalakowana. Jeśli lekarz stwierdzi haczenie zgłębnika w bruździe lub znaczne przebarwienie, bruzdę taką należy opracować cienkim wiertłem a następnie wypełnić materiałem. Jeśli stwierdzamy próchnicę średnią to należy postąpić zgodnie z procedurami leczenia próchnicy.
Nie tylko w okresie wymiany uzębienia lakowanie ma pozytywny wpływ. U starszych Dzieci noszących aparaty ortodontyczne, lakowanie trzonowców i przedtrzonowców zmniejsza ryzyko wystąpienia próchnicy. Wiemy bowiem, że aparat sprzyja retencji płytki nazębnej.
Zęby które zostały zalakowane powinny być kontrolowane co 6 m-cy. Zawsze może dojść do rozszczelnienia laku lub jego odprysku. Należy go wówczas uzupełnić lub wymienić.
Każda z przedstawionych metod ma ogromne znaczenie, ale dopiero wszystkie razem dadzą pożądany efekt. Lakowanie, fluoryzacja, prawidłowe mycie zębów i stomatologiczne wizyty kontrolne procentują na przyszłość pięknym i zdrowym uśmiechem.
Wypełnienie amalgamatowe składa się głównie z rtęci pierwiastkowej 50% – toksycznej substancji oraz srebra, miedzi i cyny. Opary rtęci, które uwalniają się z plomb, przenikają do organizmu i kumulują się w tkankach. Sprawozdanie BIO Intelligence Service dla Komisji Europejskiej przedstawia obciążające dowody wpływu rtęci na zdrowie. Norwegia, Szwecja i Dania już w 2008 roku zrezygnowały z amalgamatu dentystycznego, a austriaccy i niemieccy dentyści nie stosują go u dzieci, kobiet w ciąży i osób ze schorzeniami nerek.Amalgamat może powodować alergie, zwiększać ryzyko wystąpienia chorób neurologicznych, autoimmunologicznych, schorzeń nerek, autyzmu i wad wrodzonych. Wywiera negatywny wpływ na pracę mózgu, ośrodkowego układu nerwowego i przysadki mózgowej. Zatrucie rtęcią tzw. rtęcica może powodować uszkodzenie mózgu, nerek i płuc, a wśród objawów znajdują się zaburzenia widzenia, słuchu, mowy i koordynacji mięśniowej. Prof. Boyd Haley z Uniwersytetu w Kentucky na podstawie pośmiertnych badań odkrył, że rtęć była najobficiej występującym mikroelementem w mózgach ofiar choroby Alzheimera.
Amalgamatowe plomby bezpośrednio powodują rozwój przewlekłego schorzenia dziąseł, czyli parodontozy. Szczególnie podatne na te zagrożenia są kobiety w ciąży i dzieci. Opary rtęci uwalniane są podczas żucia, zgrzytania zębami czy picia gorących napojów, jednak najwięcej tego pierwiastka uwalnia się podczas wstawiania i usuwania wypełnienia.
Organizm może tolerować 5,8 mikrogramów rtęci na jeden litr krwi – ze wszystkich źródeł – środowiska, ryb i plomb. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, iż z wypełnień stomatologicznych pochodzi czterokrotnie więcej przyswajanej przez człowieka rtęci niż z ryb. Codziennie przyswajamy około 2,3 mikrogramy rtęci z żywności a 0,3 ze środowiska. Osoba z dwunastoma amalgamatowymi wypełnieniami przyswaja około 1,83 mikrogramów rtęci dziennie. Liczba ta wzrasta do 27 mikrogramów w przypadku pacjentów z 47 wypełnieniami. Amerykańska Agencja ds. Rejestru Substancji Toksycznych i chorób podaje, iż maksymalna dopuszczalna dawka rtęci wynosi zaledwie 0,14 mikrogramów. Na tym poziomie nawet jedna plomba jest niebezpieczna.
Rtęć odkłada się w nerkach i ma negatywny wpływ na ich prawidłowe funkcjonowanie. Rtęć jest wydala wraz z moczem, ale wraz z upływem czasu zdolność organizmu do wydalania rtęci się zmniejsza. Badanie przeprowadzone wśród 507 dzieci z amalgamatowymi wypełnieniami wykazało, że zawartość rtęci w ich moczu była podwyższona w dwóch pierwszych latach po wstawieniu plomb, a następnie stopniowo się obniżała. Po 7 latach osiągnęła taki sam poziom jak w przypadku dzieci bez wypełnień.Bardzo wielu spośród 1569 pacjentów, którzy wzięli udział w 6 odrębnych badaniach przyznało, iż ich stan zdrowia uległ poprawie bądź dolegliwości całkowicie ustąpiły, kiedy usunięto im plomby zawierające rtęć. Wśród problemów zdrowotnych znalazły się m.in. bóle w klatce piersiowej, depresja, zmęczenie, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, problemy z dziąsłami, migrena, zaniki pamięci oraz zaburzenia rytmu serca.
Pomocna może okazać się konsultacja z dietetykiem w celu opracowania planu detoksykacji i ustalenie listy suplementów wspomagających usuwanie rtęci z organizmu: witamina A,C i E, selen, miedź i mangan, alginiany i pektyny, chrorella i spirulina, cynk. Unikaj słonych, kwaśnych i gorących potraw, które wspomagają tworzenie oparów rtęci.
Usuwanie amalgamatowych wypełnień jest niebezpieczne, więc powinni to wykonywać stomatolodzy z dużym doświadczeniem. Jeżeli zostanie źle wykonane pacjent jest narażony na kontakt z wysokim stężeniem rtęci. W Polsce nie ma ustalonych procedur bezpiecznego usuwania takich plomb. Najważniejszym aspektem procedury – dla pacjenta i dla lekarza stomatologa – jest pełna ochrona przed wdychaniem oparów rtęci wydobywających się podczas borowania. Podczas zabiegu muszą być stosowane wysoko wydajne urządzenia zasysające, można też wykorzystać tzw. koferdam – gumową zaporę dla bakterii.